Opis
Do schroniska na początku kwietnia przywieziono ogromną kupę czarnego, skołtunionego nieszczęścia. O tym, że jest to pies i na dodatek przedstawiciel szlachetnej rasy briardów przesądziły dłuższe oględziny. Briard został nazwany Bono, choć wtedy bardziej do niego pasowało miano Plica Polonica. W najgorszym stanie miał łapy oraz uszy, przez które jego pysk zamiast zawadiacko inteligentnego briarda przypominał smutnego spaniela. Jednak z kłębów sierści przyglądały się nam łagodne i uśmiechnięte brązowe oczy młodego psa.
Bono jest psem bardzo dużym, stojąc na tylnych łapach, nie ma problemu z polizaniem nosa wyprowadzającego go wolontariusza. Mimo początkowej ekscytacji spowodowanej pojawieniem się „spacernika” w boksie łatwo daje się okiełznać, założyć obrożę i smycz, a po załatwieniu pierwszej z najbardziej pilących go potrzeb przestaje ciągnąć na smyczy. Spacer z nim jest bardzo spokojny, na co zapewne wpływ miała skołtuniona na łapach sierść ograniczająca zdolności ruchowe briarda.
Uwielbia węszyć, spaceruje własnym tempem, jednak co chwilę sprawdza, czy wolontariusz jest gdzieś obok. Kiedy wolontariusz usiądzie, Bono co jakiś czas podchodzi i kładzie głowę na kolanach do głaskania. Nie znamy jego stosunku do dzieci, ale briardy to psy rodzinne, wierne, lojalne i oddane swojemu stadu. W stosunku do innych zwierząt wykazuje zainteresowanie, ale nie jest ono nadmierne. W zamknięciu włącza się chętnie do ujadania z koleżkami z kolejnych boksów, jednak widząc podchodzącego wolontariusza, kręci się z radości. To pies, który nie powinien się nudzić: jest gotowy na szkolenie, zabawę i poznawanie nowego. Schronisko jest mu w stanie zapewnić opiekę, jednak nigdy nie da mu tego co nowy dom.
Kontakt do wolontariusza: 667 002 998
